Yıllar önce Cumhuriyet Kitapları dizisinden okuduğum Shakespeare'nin "Venedik Taciri"ni beyaz perdede görmek beni oldukça heyecanlandırdı doğrusu. Bilmeyenler, okumayanlar için oyunun konusunu kısaca özetleyeyeim:
Shakespeare’in 16. yüzyıl Venedik’inde geçen, zamandan bağımsız komedi-draması olan oyun, bir grup Hıristiyan asilzadesinin yazgısını, talihini ve Yahudi tefeci Shylock’la ilişkilerini konu alıyor.
Antonio (Irons) meteliksiz dostu Bassanio’nun (Fiennes) güzel Portia’ya (Collins) evlenme teklif etmek için ihtiyaç duyduğu miktarı, temin etmek üzere Shylock’tan (Pacino) borç para alır. Antonio’nun birtakım ırkçı hakaretlerine bozulan Shylock borç verdiği paranın geri ödenmesine ilişkin çok kesin şartlar koyar. Antonio’nun ticari teslimat işleri fırtına yüzünden sekteye uğrarken, Shylock kızının asilzade Lorenzo’ya (Cox) kaçmasından ötürü her zamankinden daha öfkelidir.
Borcun vadesi geçince, Shylock diyet olarak Antonio’nun yarım kilo etini ister. Bassanio, Antonio’yu umutsuzca bu cezadan kurtarmaya çalışırken, beklenmedik bir cepheden mucizevi bir yardım gelir.
Filme geçersek: Al Pacino'nun harikulade bir karakter oyunu sergilediği, Yahudi tefeci Shylock'un mahkeme sırasında gerçekleşen zıt geçişleri; haklıyken haksız duruma düştüğü anda su yüzüne çıkan zihinsel bunalımını büyük bir ustalıkla izleyiciye yansıtması, filmin akılda kalan en önemli enstantanelerinden biri olmuş. Yine Shylock'un, Antonio ile ilgili zorladığı ve ısrar ettiği yasal yolu, kendisini bu kararından vazgeçirmeye çalışanlara karşı savunduğu sırada sarf ettiği sözler, dışarıdan tarafsız gözle bakan herkesi kendi davasında ona hak vermeye teşvik edici türdendir. Birkaç kat fazlası kendisine önerilmesine rağmen, Antonio'nun etinden son ana kadar vazgeçmemesi, 16. yüzyılda din faktörünün ve dinler arası acımasız ilişkilerin sembolize edildiği, dikkate değer bir figür olmuştur.
İzlemeyenlerin mutlaka izlemesini öneririm. Başka bir yazıda buluşmak dileği ile.
İzlemeyenlerin mutlaka izlemesini öneririm. Başka bir yazıda buluşmak dileği ile.
